Węgry są od wielu lat pod obstrzałem Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Propaganda mediów głównego nurtu skwapliwie podchwyciła tezy postawione przez polityczno-finansową klasę panującą i krytykuje Viktora Orbána za „totalitarny styl rządów” i brak poszanowania dla demokracji.
Viktor Orbán zrobił rzeczy naprawdę nieakceptowalne i z ideologicznego punktu widzenia jego rząd zasługuje na potępienie – ośmielił się wprowadzić u siebie rozwiązania chroniące własne społeczeństwo przed destrukcją moralną, demoralizacją i wyzyskiem. W swojej polityce używa najbardziej obrzydliwych dla eurokratów pojęć: naród, państwo i wartości rodzinne. W ocenie eurokratów te słowa już dawno powinny zniknąć ze świadomości społecznej. Orbán ośmielił się zdefiniować w węgierskiej konstytucji małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny oraz przeznaczyć znaczącą część PKB Węgier na wspieranie rodziny.
Jednak nie to było najgorsze – Orbán chce, aby społeczeństwo miało udział w zyskach korporacji i banków działających na Węgrzech. Uderza w ten sposób w istniejącą strukturę władzy pieniądza, korporacji i mediów, a za to należą już mu się „naloty dronów”. Orbán silnie sprzeciwia się globalistycznym zamiarom unicestwienia wpływu państwa narodowego na gospodarkę. Zamiast obciążyć własne społeczeństwo wysokimi podatkami nakłada podatek kryzysowy na globalne korporacje zarabiające kokosy w sektorze telekomunikacyjnym i sieciach handlowych. Zamiast na wzór Mario Montiego nałożyć na Węgrów podatek katastralny w kwocie 0,79% wartości nieruchomości, Orbán nacjonalizuje węgierskie OFE i nakłada na banki podatek o wartości 0,7% obrotów i 0,1% od każdej transakcji giełdowej. Mało tego – Orbán wspomina, że zamierza przejąć kontrolę nad 50% sektora bankowego. Rząd RP dystansuje się od tak ohydnej praktyki opodatkowania biednego sektora finansowego (marne 16 mld zł zysku netto za 2012 r.), choć jest on wprowadzany praktycznie w całej UE.
Uważny obserwator zada tu pytanie: dlaczego podatek od transakcji finansowych nie będzie wprowadzony w Polsce, skoro jesteśmy najlepszym uczniem UE i wzorujemy się na „najlepszych podatkowych rozwiązaniach unijnych” (np. podatek VAT na ubrania dziecięce)?
Jednak prawdziwym faux pas Orbána była odmowa zadłużenia się w Międzynarodowym Funduszu Walutowym i „atak na niezależność Węgierskiego Banku Centralnego”. Victor Orbán jest pierwszym europejskim premierem, który ośmielił się zakwestionować zasadę niezależności banku centralnego. Zgodnie z obowiązującą doktryną niezależności banku centralnego – poziom bezrobocia nie ma znaczenia – liczy się tylko stabilność pieniądza. W efekcie „zamachu Orbána” do węgierskiej RPP wprowadzono „członków zewnętrznych”, którzy doprowadzili do „poluzowania polityki pieniężnej”, stawiając tym samym interesy osób utrzymujących się z pracy najemnej przed interesami międzynarodowego kapitału.Węgry już przed Polską we wzroście gospodarczym.
1. Węgry szczególnie po objęciu w tym kraju rządów przez Viktora Orbána, nie mają w Polsce dobrej „prasy”. Pisze się i mówi o tym kraju i pomysłach jego premiera przeważnie źle, nagłaśniając także niezadowolenie instytucji europejskich z prawa przyjmowanego w tamtejszym Parlamencie. Natomiast Orbán tak jak obiecał Węgrom w kampanii wyborczej w 2009/2010 roku, konsekwentnie realizuje narodowe interesy i to mimo tego, że po 8 latach rządów lewicowych, przejął kraj z ujemnym wzrostem PKB, ogromnym deficytem sektora finansów publicznych , długiem publicznym i programem drastycznego ograniczania wydatków, które zaordynował jeszcze w 2008 roku, Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Pod koniec 2010 roku zdecydował się nawet na konfrontację z MFW i KE odrzucając warunki na których obydwie te instytucje chciały kontynuować program pomocowy dla jego kraju i doprowadził do jego przerwania.
2. Jednocześnie wprowadził dodatkowe kryzysowe opodatkowanie banków na okres 3 lat od 2010 do 2012 roku w wysokości od 0,15 do 0,5% ich sumy bilansowej. Podobnie na 3 lata podatkiem kryzysowym od przychodów (czyli swoistym podatkiem obrotowym), zostały opodatkowane: handel wielkopowierzchniowy od 0,1 do 2,5%, telekomunikacja od 2,5 do 6,5% i energetyka 1,05%. Od 2013 roku na Węgrzech stawka podatku dochodowego od firm wynosi tylko 10% (najniższa w UE, podobną ma tylko Cypr), a w podatku dochodowym od osób fizycznych, którego stawka wynosi 16% została wprowadzona ulga prorodzinna, która pozwala rodzinie z trojgiem dzieci, odliczyć od podatku około 17 tys. zł rocznie (dla porównania ulga na troje dzieci w Polsce wynosi około 3400 zł), co oznacza, że otrzymujący średnie wynagrodzenia rodzice w tym kraju Węgrzech, nie płacą wcale podatku dochodowego od osób fizycznych. Oczywiście były i decyzje mniej popularne, wydłużenie wieku emerytalnego z 62 do 65 lat czy ograniczenia niektórych wydatków na politykę społeczną, nie uległa również obniżeniu podstawowa stawka podatku VAT, którą do 25% podniósł wcześniej rząd lewicowy. Zaproponował także Węgrom wybór w zakresie ubezpieczeń społecznych albo zostają w II filarze (nasze OFE) i jednocześnie rezygnują z emerytury państwowej albo przenoszą zgromadzone tam kapitały i przenoszą je do specjalnego państwowego funduszu, który będzie nimi zarządzał. Blisko 95% Węgrów, płacących składki ubezpieczenia społecznego, wybrała to pierwsze rozwiązanie i w związku z tym wyraźnie zmalały wydatki budżetowe na dofinansowanie systemu emerytalnego.
3.Oczywiście to tylko niektóre posunięcia, które spowodowały ograniczenie deficytu sektora finansów publicznych poniżej 3% PKB ale także dały pozytywne impulsy gospodarce, która do niedawna się ciągle zwijała (spadek PKB). Ostatnio bank BNP Paribas opublikował ciekawą analizę porównawczą Polski i Węgier, w której znalazło się stwierdzenie, że Polska i Węgry zamieniły się miejscami jeżeli chodzi o poziom wzrostu gospodarczego i perspektywy rozwoju w najbliższej przyszłości. Węgry w I kwartale tego roku odnotowały wzrost gospodarczy wynoszący 0,7% PKB ale niezwykle obiecująco wyglądają najbliższe perspektywy w tym zakresie, podczas gdy w Polsce wzrost ten wyniósł tylko 0,4 %, a w relacji do poprzedniego kwartału zaledwie 0,1%. Węgierskie inwestycje publiczne wzrosną z 3%PKB w roku 2012 do blisko 5%PKB w latach 2013-2015, podczas gdy w Polsce będą malały z 4,6% PKB w 2012 roku do 3,3% w roku 2015. Wreszcie polski deficyt sektora finansów publicznych i deficyt rachunku obrotów bieżących ciągle sięgają blisko 4% PKB, podczas gdy na Węgrzech ten pierwszy jest już zdecydowanie niższy od 3% PKB, a ten drugi nawet dodatni.
4. Węgierskie zdecydowane reformy Orbána, dają już jak widać z powyższego pozytywne rezultaty. W naszym kraju niestety odwrotnie, nic nie robienie rządu Tuska przez ostatnie 5 lat doprowadziło do tego, że tzw. zacieśnienie fiskalne, które prowadzi minister Rostowski, przychodzi w najgorszym dla gospodarki momencie i najprawdopodobniej doprowadzi ją do recesji.
Autor: Zbigniew Kużmiuk
Dodaj komentarz